Zekâ, bireyin sorun çözerken, çevreye uyum sağlarken tüm yeteneklerini, becerilerini kullanması ile ortaya çıkan durumdur.
Zekâ, genel zihinsel kapasite, kavram ve algı yardımıyla soyut ve de somut nesneler arasındaki ilişkiyi kavrayabilmektir.
Zekâ soyut düşünebilme, sosyal akıl yürütme, muhakeme etme, planlama yapabilmektir. Bu zihinsel işlevleri uyumlu şekilde bir
amaca yönelik olarak kullanabilme, öğrenebilme ve deneyimlerinden faydalanabilme yetenekleri zekâ olarak adlandırılmaktadır.
Soyut, mekanik ve sosyal zekâ olarak çeşitlendirebiliriz. Mekanik zeka araç-gereç ve makineleri yapıp kullanmada, sosyal zekâ ise toplumsal çevreye uyum sağlama, insanlarla iyi ilişkiler kurma ile kendini gösterir.
Toplumumuzda “hiperaktif çocuk zeki olur” gibi bir kavram vardır. Hem hiperaktif hem de zekâ düzeyi yüksek çocuklar olabilir fakat, bu çocukların çoğu normal zekâ düzeyine sahiptirler ve zekâ seviyelerinin yüksekliği hiperaktivitelerine bağlanmamalıdır.
Hiperaktivite, beyindeki dikkat ve davranış kontrolü ile ilgili kısımların farklı işlemesi ile meydana gelen bir rahatsızlıktır. Hiperaktif olduğu halde zekâ sorunu yaşayan çocuklar da vardır. Hiperaktivite ile zekâ arasında bir bağlantı yoktur. Bu sorunu yaşayan ebevynler “demek ki çocuğum çok zeki” deyip hiperaktivite sorununa duyarsız kalmamalılar.